Ειδησεοφορείς και δημοσιογράφοι. Βλάπτεται το επάγγελμα;

Θέση Α': Θα ήθελα να κάνω μια πρόταση. Οι ανθρωποι της αριστεράς ανα την Ελλάδα τραβάνε κατι "κολλήματα" και εκδίδουν έντυπα, εφημερίδες και άλλα τέτοια παρεμβαίνοντας με αυτό τον τρόπο στα τοπικα δρώμενα. ('Εχει μια εξήγηση αυτό για τον τρόπο λειτουργείας του κόμματος, αλλά αυτο είναι αλλου παπά ευαγγέλιο) όταν επομένως ένας αριστερός κάνει ένα ρεπορτάζ, ένα σχόλιο, μια παρέμβαση στα τοπικά πράγματα, ταυτόχρονα μπορεί να στέλνει και το ρεπορτάζ στο σταθμό. Με αυτό το τρόπο εμπλουτίζετε ο σταθμός απο είδησείς και ταυτόχρονα γίνετε σταθμός των ακροατών του. έτσι ερχόμαστε και πολυ κοντά σε αυτό που θέλουμε να φτιαξουμε -έναν "εναλλακτικο" σταθμό- όπου θα λάβει χώρα η μπρεχτική άποψη για το ραδιόφωνο, να γίνει ο πομπός δέκτης και ο δέκτης πομπός. Καλή επιτυχία στη προσπάθεια. έλπιζω να τον ακούμε κι εμεις οι επαρχιώτες. στείλτε κουπόνια να κανουμε οικονομική εξόρμηση. Ζήτω!

Θέση Β': Μπορεί Αντώνη να έχεις αγνές προθέσεις, αλλά αυτό ακριβώς επιχειρούν και οι καναλάρχες, να κάνεις ενα ρεπορτάζ και να το δίνεις και αλλού (μέσα στον όμιλό τους) χωρίς να το πληρώνεσαι.Ετσι περιορίζονται οι θέσεις εργασίας με "εθελοντική" προσφορά.Πρέπει λοιπόν η αριστερά πριν κάνει οτιδήποτε να κοιτάξει τα όρια και τις ισοροπίες ανάμεσα στην αμοιβόμενη εργασία των επαγγελματιών (σε συνεργασία με τα κλαδικά σωματεία των ΜΜΕ) και στην στήριξη των όποιων mediaκών της αποπειρών απο τον υπόλοιπο κόσμο της που δεν επιβιώνει εργαζόμενος στα ΜΜΕ.

Θέση Α': Ομολογώ ότι αυτή την "επαγγελματική" διασταση δεν την ειχα σκεφτεί. Σιγουρα έχεις ένα δίκιο. (πολλά δίκια έχεις). Αλλά..... Οποιαδήποτε κίνησή μας θα βλάπτει κάποια κοινωνική η επαγγελματική ομάδα. Όταν αφισοκολώ χάνει τη δουλειά του κάποιος, όταν βοηθώ κάποιον να ανεβάσει έναν καναπέ στο 2ο οροφο κάποιος χάνει και κάποιος κερδίζει. Όμως τι είναι αριστερά αν όχι η αλληλεγγύη και διαθεσή για προσφορά; σαφέστατα οι δημοσιογράφοι που δουλεύουν πρέπει να πληρόνονται. Το ρεζουμέ της σκέψης μου όμως (έχω και τέτοια) είναι, οι ακροατές να είναι οι ίδιοι τροφοδότες ειδήσεων του σταθμού. (Κάτι λέγαμε για τη σχέση πομπο και δέκτη) Αυτά!

Θέση Γ': Ας προσθέσω 1) ότι τα επιχειρήματά σου είναι ελκυστικά. Δύσκολα κανείς να τα απορρίψει. Κινούνται σε ένα άλλο όραμα κοινωνίας, που στον μικρόκοσμό της ζει μέσα στο ίδιο καπιταλιστικό σύστημα, το επίσημο σύστημα, στο οποίο ζει και από το οποίο ζει ο εργαζόμενος συναγωνιστής στα ΜΜΕ, και είναι όπως πολύ σωστά σημειώνεις, σεβαστή και δίκαια η άποψή του, 2) Ας λάβουμε όμως υπόψη ότι ένας ραδιοφωνικός σταθμός έχει οικονομικές δυνατότητες για να στηρίξει έναν δημοσιογράφο. Ο δημοσιογράφος αυτός μπορεί να κυνηγήσει, ας πούμε, δύο ειδήσεις την ημέρα. Αν λαβαίνει όμως τριάντα ειδήσεις στο γραφείο του από διάφορα μέρη του κόσμου (εντός αλλά και εκτός Ελλάδας), το ίδιο άτομο, ως επαγγελματίας, δεν εκμεταλλεύεται τις γνώσεις του για να παράγει μεγαλύτερο έργο για το σταθμό αλλά και την ίδια την καριέρα του, φιλτράροντας περισσότερες ειδήσεις και κυνηγώντας τις πιο σπουδαίες κατά την κρίση του αλλά και περισσότερες, επιβεβαιώνοντας την είδηση με ένα τηλεφώνημα, ας πούμε, στο δήμαρχο της Λάρισας ή στο δημοτικό νοσοκομεί της Ρόδου, ή αν θέλετε ακόμα και στην Ελληνική Κοινότητα της Ν. Υόρκης ή της Γερμανίας; Δεν ξεφεύγει έτσι από την πεπατημένη, όπου η αριστερά θα δείχνει αυτά που θέλουν οι καναλάρχες; Και αν ο σταθμός έχει κάποια οικονομική επιτυχία γι' αυτό το λόγο, δεν είναι φυσικό να προσληφτεί ένας δεύτερος δημοσιογράφος για να γίνεται το ειδησεογραφικό δελτίο πλουσιότερο και οι θέσεις των επαγγελματιών περισσότερες; Νομίζω, λοιπόν, ότι ο εργαζόμενος συναγωνιστής, χωρίς να το θέλει, βλέπει συντεχνιακά το θέμα, βλάπτοντας τη συντεχνία του. Έχω την εντύπωση, ότι το πρόβλημα δεν είναι από ποιον θα έρθει η είδηση, αλλά όταν φτάσει η είδηση ποιός έχει την επαγγελματική κατάρτιση να την κάνει γνωστή στην ευρύτερη κοινωνία αποφεύγοντας τον κιτρινισμό, ή οποιαδήποτε απόκλισή του. Όταν ο πολίτης γίνεται γνώστης των πραγματικών γεγονότων, τότε μπορεί να τον γελάσεις μια, να τον γελάσεις δυο, αλλά δεν μπορείς να τον γελάς συνέχεια. Και αυτό περιμένω ως ακροατής, από έναν αριστερό δημοσιογράφο: να με πληροφορήσει σωστά ώστε να βγάζω τα σωστά συμπεράσματα και να κρίνω σωστά τους ηγέτες μου. Περιμένω την αποπροβατοποίησή μου. Και εδώ, επιτρέψτε μου να προσθέσω ότι οι δημοσιογράφοι του ραδιοφώνου, αλλά και της Αυγής, και των άλλων έντυπων της Ανανεωτικής Αριστεράς, θα πρέπει να κυττάξουν τα ευρωπαϊκά πακέτα για τη δημιουργία κατασκηνώσεων πολιτικής κοινωνικής και οικονομικής ενημέρωσης, με ενημερωτικά σεμινάρια στα οποία θα προσκαλούνται κατά προτεραιότητα οι εθελοντές ειδησεοφορείς, των οποίων ο κόπος θα αναγνωρίζεται από τους επαγγελματίες δημοσιογράφους με τους οποίους συνεργάζονται, αλλά και θα ενημερώνονται σε θέματα, στους τρόπους μεταφοράς της είδησης και θα διευκολύνουν την εργασία των δημοσιογράφων, των οποίων έργο είναι η ανάπτυξη του σταθμού, και κατ' επέκταση η αύξηση του εργατικού δυναμικού, το οποίο όπως γνωρίζουμε παίζει σημαντικό ρόλο στην αύξηση της αξίας του προϊόντος (γι αυτό υποψιάζομαι ότι αυτός είναι ένας λόγος που οι πολυεθνικές, προτιμούν να πηγαίνουν στην Κίνα, στην Ινδία κλπ, όπου μπορούν να προσλάβουν δυο φορές περισσότερους εργάτες απ' ότι στις Δυτικές χώρες). Και γιατί όχι, θα είναι και η επόμενη επάνδρωση του επιτελείου της δημοσιογραφικής αριστεράς, από τους νέους ενδιαφερόμενους επαγγελματικά, για τον κλάδο. Συμφωνώ με τον εργαζόμενο στα ΜΜΕ συναγωνιστή, ότι η είδηση του ειδησεοφορέα, δεν θα πρέπει να φτιάχνεται από το δημοσιογράφο π.χ. της Αυγής και να πηγαίνει έτοιμη στο ραδιοφωνικό σταθμό, και τανάπαλι. Αλλά ούτε και ο δημοσιογράφος της Αυγής να πληρώνεται διπλά για να στέλνει την ίδια είδηση στο σταθμό. Καλό θα είναι να υπάρχουν δύο δημοσιογράφοι που θα κάνουν την επιλογή των ειδήσεων για το μέσο ενημέρωσης στο οποίο έχουν προσληφτεί. Έτσι ανοίγουν περισσότερες θέσεις εργασίας, υποθέτοντας ότι το κάθε μέσο βρίσκεται στην οικονομική θέση να ανταποκριθεί. Αλλά υπάρχει και πλουραλισμός της είδησης. Διότι κατά την επιβεβαίωση και εμπλουτισμό της είδησης διαφορετικά θα ενεργήσει ο δημοσιγράφος 1 και διαφορετικά ο δημοσιογράφος 2. Έτσι έχουμε περισσότερη είδηση. Το βασικό συμπέρασμά μου είναι ότι οι κατά τόπους εθελοντές ενισχύουν το περιεχόμενο του σταθμού και , ενισχύουν την ασφάλεια εργασίας του προσωπικού ενός κοινωνικού σταθμού. Δεν νομίζω ότι ο ραδιοφωνικός σταθμός της Εναλλακτικής Αριστεράς μπορεί να παίξει το ρόλο καναλάρχη, γιατί αν αυτή είναι η προοπτική καλύτερα να μην ανοίξει ποτέ.