Μπορούμε να αλλάξουμε τους εαυτούς μας;

Η καθοριστική σύγκλιση των μαρξιστικών κομμάτων της Ευρώπης είναι καιρός να παίξει τον καθοριστικό ρόλο στην ανατροπή του πολιτικού κλίματος της Ευρώπης και να οδηγήσει με το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της Ευρωπαϊκής κοινωνίας σε μια νέα οικονομική προοπτική, όπου ο κάθένας θα εργάζεται ανάλογα με τις δυνατότητές του και θα πληρώνεται ανάλογα με την εργασία του. Αλλά πως θα τα καταφέρει το κΕΑ; Πότε πιστεύει, ότι οι οικονομικές συνθήκες μπορεί να είναι ώριμες ώστε η Ευρώπη να κινηθεί προς τη νέα κοινωνία; Αρκεί μια κοινή ιδρυτική διακήρυξη; Βέβαια και μπορεί το κΕΑ να αλλάξει την Ευρώπη. Το ίδιο σλόγκαν μπορεί να έχει και η Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία, η Δεξιά, η ακροδεξιά, το Ευρωπαϊκό Κέντρο και κάθε χρώμα του πολιτικού φάσματος. Μια και πρόσφατα το ΛΑΟΣ πήρε υψηλότερο ποσοστό από την Ανανεωτική Αριστερά, οι ελπίδες του θα πρέπει να είναι τόσες, όσες και του ΣΥΝ. Πως θα διαφοροποιηθεί το κΕΑ από τα άλλα ευρωπαϊκά πολιτικά σχήματα-ομπρέλες; πως θα πείσει τους ευρωπαίους πολίτες να προχωρήσουν σε σοσιαλιστικές επιλογές; πως θα διαψεύσει τα παρόμοια σλόγκαν των άλλων; Διάβασα την διαδικασία δημιουργίας του κΕΑ, από το ρεπορτάζ του Βουδούρη. Ενώ στα αρχικά στάδια συμμετείχε το ΑΚΕΛ, δεν παρουσιάζεται στην ιδρυτική διακήρυξη. Γιατί; Υπάρχει κανένας να μας ενημερώσει; Υπάρχει ήδη πολιτικό πρόγραμμα βάσει του οποίου διαχώρησαν κάποιοι τις θέσεις τους; Μήπως θα είναι καλό να "τοιχοκολληθεί", έτσι ώστε τα μέλη της Ανανεωτικής Αριστεράς να μπορούν να ενημερώνονται και να κάνουν διάλογο; σε όλη την Ευρώπη; το κάθε πολιτικό σχήμα στην χώρα του; Χωρίς αμφιβολία, μερικοί γνωρίζουν περισσότερα και μερικοί λιγότερα. Δεν θέλει όμως η εναλλακτική Αριστερά να έχει ως μέλη εναλλακτικούς πολίτες; Θέλει μόνον εναλλακτικές τις πρωτοπορίες της; Δεν θεωρεί ότι τα μέλη της θα πρέπει να είναι ενημερωμένα, οι πολίτες γενικότερα να είναι ενημερωμένοι για τις θέσεις μας, έτσι ώστε να συμφωνούν συνειδητά ή να διαφωνούν, και όχι με τη νοοτροπία της κομματικής αγέλης; Θεωρώ ότι όταν η Αριστερά φαίνεται ότι δεν λειτουργεί από κάτω προς τα πάνω, επεξεργαζόμενη την πολιτική που έρχεται από πάνω, αλλά οι αποπάνω βρίσκουν ώς σωσίβιο τη βάση, όταν δεν τα βρίσκουν μεταξύ τους, τότε θα πρέπει η ηγεσία μας να ξαναδεί αν η πρακτικές μας ταιριάζουν με τα σοσιαλιστικά μας οράματα και αν τα σοσιαλιστικά μας οράματα αγκαλιάζονται από τους πολίτες, όταν αυτοί βλέπουν περίεργα τις πρακτικές μας που δεν συμβαδίζουν με τα οράματά μας. Και πάντα το κριτήριο του λαού είναι αλάθητο. Ας θυμηθούμε αυτό που εδώ και χρόνια έλεγε ο σ. Κύρκος, για τις διακηρύξεις του Ανδρέα όσον αφορά στην απομάκρυνσή μας από το ΝΑΤΟ. Το ίδιο θεωρώ ότι ισχύει και για την αλλάγη στην Ευρώπη, "δεν είναι ραπανάκια". Θεωρώ ότι η δημιουργία του κΕΑ είναι απαίτηση των καιρών. Στην ένωση του κεφαλαίου, θα πρέπει να αντιπαρατάξουμε την ένωση των παραγωγών του κοινωνικού πλούτου. Η ένωση αυτή δεν πρέπει να ξεπερνά τα σύνορα; Δεν θα πρέπει να προωθεί διεκδικήσεις που θα αποβλέπουν στο ίδιο βιοτικό επίπεδο, στις ίδιες κοινωνικές παροχές, και στις ίδιες υποχρεώσεις στην παραγωγή, των Ευρωπαίων πολιτών; Μήπως το κεφάλαιο, το ίδιο δεν κάνει; Δεν προσπαθεί να δημιουργήσει τις ίδιες προϋποθέσεις κέρδους όπου κι αν βρίσκεται; Γι αυτό ο νεοφιλελευθερισμός στην Ευρώπη δεν χαράζει αντι-εργατικές και αντικοινωνικές πολιτικές, έχοντας στη διάθεσή του μια τεράστια πηγή εργατικού δυναμικού με ελάχιστες οικονομικές απαιτήσεις στις υπο ανάπτυξη και υπανάπτυκτες χώρες; Και αν επιδιώκουμε να ενώσουμε τα αριστερά κόμματα της Ευρώπης, δεν πρέπει να μάθουμε να ενώνουμε τα αριστερά μέλη της χώρας μας; ίσως να μπορούμε να κυκλοφορούμε την μια μέσα στην άλλη την Αυγή με την Εποχή (δεν είμαι κιόλας σίγουρος ότι η Εποχή είναι και εκτός διαδικτύου, μια και απουσιάζω από την πατρίδα για πολλά χρόνια). Είναι τόσο σημαντικά τα θέματα που θίγουν οι συνεργάτες τους. Τέτοια πολυφωνική ομορφιά, γιατί να μένει σε επίπεδο... τάσεων! Είναι δυνατόν το φοιτητικό κίνημα να επιτρέπει τον διασυρμό των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, στην προκειμένη περίπτωση του Πάντειου παν/μίου, όπου η γνώση αποτέλεσε αγαθό εμπορικής ανταλλαγής ισοδύναμο με την αξία μιας πολιτικής διαφθοράς; Για να καταγγελθεί από έναν φοιτητή της ΔΑΠ! Εκείνο το σύνθημα Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία τι έγινε; Ελευθερία για Ψωμί ξεπουλώντας την Παιδεία; Το ερώτημα νομίζω είναι: μπορούμε να αλλάξουμε τους εαυτούς μας;