ΣΧΟΛΗ ΓΟΝΕΩΝ-ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ;

Στον απόδημο ελληνισμό, είναι ιδιαίτερα αισθητή η ανάγκη της επιμόρφωσης των γονέων. Ως ενήλικες έχουν τις ιδιαιτερότητες του ρυθμού μάθησης και του διαθέσιμου χρόνου. Και τα δύο έχουν τη δυνατότητα να καταστήσουν την επιμόρφωση μια προτεραιότητα από τις πρώτες, που οι ανάγκες επιβίωσης και ανταπόκρισης στις υλικές ανάγκες μας, στο υπάρχον οικονομικό σύστημα, την καθιστούν μάλλον τελευταία.

Η καταναλωτική κοινωνία μάς εξανδραποδίζει, μας έχει δέσει από "ένα αόρατο λουρί" με αποτέλεσμα να μας τραβάει μακρυά από την καλλιέργεια της ψυχής και του πνεύματος ως επενδύσεις "μη προσοδοφόρες". Πρέπει να έρθουμε αντιμέτωποι με ανεπιθήμητα και απρόσμενα αλλά πολλές φορές και τετελεσμένα γεγονότα (ναρκωτικά, απομάκρυνση από το σχολείο, αρνητικές και αντικοινωνικές συμπεριφορές των παιδιών μας, κλπ) ώστε να υποχρεωθούμε να καταφύγουμε σε μορφές θεραπείας. Και εδώ η προληπτική πολιτική χωλαίνει.

'Έμαθαν αρκετά" μας λένε μερικοί γονείς, όταν τους ρωτάμε αν τα παιδιά τους θα συνεχίσουν τα ελληνικά μαθήματα γυμνασιακού επιπέδου. Ενώ για τα μικρότερα, που δεν έχουν ακόμα μπει στο σύστημα, επιλέγουν να μην τα γράψουν γιατί "το Σάββατο το πρωί πηγαίνουν για καράτε" ή "μποξ".

Μια τέτοια στάση έχει καλλιεργηθεί από το σύστημα, για το οποίο η πνευματική καλλιέργεια, ασυνείδητα για τους περισσότερους και συνειδητότατα για τους λίγους που καθορίζουν την δημόσια πολιτική, είναι προνόμιο των μελλοντικών ηγετών και των συνοδών τους. Οι πολλοί πρέπει να είναι δυνατοί, ρωμαλέοι για να μπορούν να παλεύουν στα νέα κολοσέα της ζωής. Να αποζημιώνονται για την καλή παράσταση που δίνουν, για τους λίγους.

Είναι ευχάριστο που η ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα η ελληνική οικογένεια έχει ακόμη ως πρώτη προτεραιότητα τη μόρφωση των παιδιών της. Στην βορειοαμερικάνικη κοινωνία περισσότερα χρήματα βγάζει ένας σερβιτόρος από έναν διδάκτορα κλασικών σπουδών (για να κάνω το επιχείρημά μου πιο χτυπητό), ο οποίος μην έχοντας τη δυνατότητα να εξασκήσει το επάγγελμά του καταλήγει να οδηγεί ατελείωτες ώρες ταξί, για να συντηρήσει τελικά την οικογένειά του. Με τέτοια επιχειρήματα, οι γονείς δικαιολογούν την δική τους αδυναμία να αντισταθούν, ανίσχυροι όντας, στην πανίσχυρη κοινωνική προπαγάνδα της καταναλωτικής κοινωνίας. Γιατί να πληρώσει τα δίδακτρα για τα ελληνικά μαθήματα, όταν πρέπει να δουλεύουν και οι δύο γονείς, συνεχώς, για να αγοράζουν όχι μόνον καινούργια αλλά και τα ίδια αλλά τελειότερα από τα προηγούμενα, που ήδη έχουν αγοράσει, προϊόντα (νέο υπολογιστή, νέο λειτουργικό σύστημα, νέα φορητά τηλέφωνα, κλπ).

Η επιμόρφωση των γονέων είναι κατά συνέπεια, όχι μόνον (και κύρια) της πολιτείας (τι αντίφαση πραγματικά!) αλλά της προσπάθειας όσων θέτουν τους εαυτούς τους ως επίκουρους του ανθρωποκεντρικού κοινωνικού συστήματος.

Η χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας είναι μια διαδικασία που διευκολύνει τον αγώνα διατήρησης κάποιας ισορροπίας. "προπαγάνδα" ενάντια την ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ, είναι ο σύγχρονος ίσως τρόπος που θα μπορέσει να ενισχύσει την αντίσταση του γονέα στη σαρρωτική επιτυχία της επιστημονικής ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ που κυριαρχεί στην καταναλωτική μας κοινωνία. Μια νέα μορφή "ταξικής" σύγκρουσης.

Ο ρυθμός και χρόνος είναι πλέον εφικτές συνιστώσες για την ενημέρωση των γονέων και την επιμόρφωσή τους όσον αφορά στις προτεραιότητες που κατά τη γνώμη μας πρέπει να έχουν: πνευματική καλλιέργεια σε αντίθεση με την κατάκτηση όλο και περισσότερων καταναλωτικών αγαθών και άχρηστων αγαθών.
Σκοτώνονται οι γονείς να πηγαίνουν τα παιδιά τους να μαθαίνουν χόκεϋ. Νομίζουν ότι τα παιδιά τους θα γίνου επαγγελματίες του χόκεϋ και θα βγάζουν από τα 18 χρόνια τους μερικά εκατομύρια δολάρια το χρόνο. Και ενώ αυτό γίνεται πραγματικότητα για ένα πολύ μικρό ποσοστό, οι υπόλοιποι μένουν με έπαθλο την προσπάθεια χρόνων, και με μια βίαια διαπαιδαγώγηση που καλλιεργεί τον ατομισμό.

Η επιμόρφωση των γονέων ξεκινά πλέον, γιατί είναι πιο εύκολο, από το διαδίκτυο. Η επικοινωνία με τους γονείς σε θέματα που θα τους αγγίζουν και θα μεταφέρονται με ευχάριστο τρόπο, τους δίνει τη δυνατότητα να τα παρακολουθούν με το δικό τους ρυθμό και στο δικό τους διαθέσιμο χρόνο.

Παραδείγματα, στατιστικά στοιχεία και συμπεράσματα μπορούν να εξοπλίζουν τον κάθε γονέα για να αυτοπροσδιορίσει τις προτεραιότητές του για το μέλλον των παιδιών του.

Η δημιουργία ενός Forum με θεματικές ενότητες όπως σχέσεις γονέων-παιδιών, διαχείριση ελεύθερου χρόνου, μαθησιακές δυσκολίες, κλπ., θα μπορούσε να αντικαταστήσει τη γειτονιά ή να αναπροσδιορίσει την παραδοσιακή της έννοια.

Να λοιπόν μια ιδιαίτερη ερμηνεία του Forum για την συγκεκριμένη περίπτωση, Η διαδικτυακή γειτονιά γονέων και κηδεμόνων. Χωρίς αμφιβολία πολλοί εισηγητές θα είναι παράλληλα και γονείς. Θα μεταφέρουν το μήνυμα ίσοι προς ίσους, γονείς προς γονείς. Μαρτυρίες όσων απέτυχαν και μαρτυρίες όσων προσπαθούν να πετύχουν ως γονείς. Επιστημονικά ερωτηματολόγια αυτοαξιολόγησης των γονέων.

Πλατιά διάδοση της διαδικτυακής γειτονιάς μέσα από τα σχολεία, με ετικέτες στα αυτοκίνητα των γονέων που μπορούν να λένε "Ενδιαφέρομαι για το παιδί μου, μένω και γω στη γειτονιά www. γονείς και κηδεμόνες.gr", θα μπορούσε να ελκύσει το ενδιαφέρον όλων μας. Ένα δίκτυο αντίστασης στον εξανδραποδισμό.

Ας μάθουμε να γίνουμε όλοι, οι καλύτεροι φίλοι των παιδιών μας.
Ας μάθουμε όλοι να λειτουργούμε με πνεύμα δημοκρατίας και αλληλοσεβασμού, πρώτα μέσα στο σπίτι.
Ας μάθουμε να εμπλέκουμε τα παιδιά μας στη δημοκρατική διαδικασία λήψης των αποφάσεων του σπιτιού. Γιατί αν η δική μας ωριμότητα δεν μπορεί να πείσει τα παιδιά μας στην ορθολογιστική λήψη των οικογενειακών αποφάσεων, τότε δεν μένει παρά κάποιος εξωτερικός παράγοντας να πείσει τα παιδιά μας για τον μελλοντικό τους εξανδραποδισμό.